(ရောင်စုံတိမ်တံတား၊ မျိုးသူဇာကြော့) ဦးပိန်တံတားသည် အချစ်တံတားဟုလည်း ခေါ်၍ ၎င်း၏ ကောင်းမွန်သော အဓိပ္ပာယ်ဖော်ဆောင်ချက်ကြောင့် ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအသီးသီးမှ ခရီးသည်များကို ဆွဲဆောင်သည်။

မြန်မာနိုင်ငံ မန္တလေးမြို့၌ တည်ရှိနေသည့် ဦးပိန်တံတားသည် ဒေသခံ နာမည်ကျော်ကြားသော ခရီးသွားရှုခင်းသာနေရာ ဖြစ်သည်။ ဦးပိန်တံတား ပတ်လည်နားဒေသသည် မူလက မြေနိမ့်ချိုင့်ဝှမ်းဒေသ ဖြစ်ပြီး မိုးရာသီတွင် ကန်ရေ မြင့်တက်လာသောကြောင့် ရေကန်စပ်နေရာသည် စိမ့်မြေ ဖြစ်လာလျက်ရှိသည်။ ဒေသခံ လမ်းပန်းဆက်သွယ်ရေး ပြဿနာများကို ဖြေရှင်းရန်အတွက် ၁၈၅၁ ခုနှစ်တွင် မြန်မာ့မင်းတုန်းမင်းသည် ဤတံတားကို တည်ဆောက်ရန် အထူးတလည် အမိန့်ချခဲ့သည်။ တံတားကို မပုပ်ဆွေးစေရန် အဖိုးတန်လှသော ကျွန်းသစ်များဖြင့် ဆောက်လုပ်သောကြောင့် နှစ်ပေါင်းများစွာ မပုပ်ဆွေးသည့် အရည်အသွေးကို ရှိသည်ဖြစ်သည်။

ဦးပိန်တံတားသည် မီတာ ၁၂၀၀ ရှည်လျားပြီး ၄င်း၏ တံတားတိုင်၊ ပေါင်းကူးတံတား၊ တံတားပြား စလုံးသည် ကျွန်းသစ် ဖြစ်သည်။ ဦးပိန်တံတားသည် အကွေ့အကောက်ပုံစံဖြင့် ရေကန်ကို ကျော်လွန်ပြီး ဤဒီဇိုင်းသည် မိုးရာသီတွင် ရေကြီးများ တံတားကို ပြင်းထန်သော ရိုက်ခတ်မှုကို လျော့နိုင်သည်။ 

အခေါင်းပိတ်ကျွန်းသစ် ၁၀၈၆ လုံးသည် ကြည်လင်သော ကန်ရေထဲတွင် မားမားမတ်မတ် ရပ်တည်နေပြီး ရေကန်အတွင်းရှိ လှိုင်းဝိုင်းစိပ်များသည် ကျွန်းသစ်၏ ပြောင်းပြန်အရိပ်ကို ပိုမိုရှည်လျားစေပြီး တံတားသည် အလွန့်အလွန် ရှည်မျောမျောခြင်းကို ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ တံတားပေါ်တွင် လမ်းလျှောက်သော သွားလာသူများသည် ခြေချင်းလိမ်ကာ ကြိတ်ကြိတ်တိုး၍ နေပြီး ခြေလှမ်း ပျော့ပျောင်းသွက်လက်ပြီး နှေးကွေး၍ ခြေဖဝါးအောက်တွင် ရောယှက်နေသော ကျွန်းသစ်များ ဖောက်ထွင်းလျှင် ကန်ရေ၊ ရေမြက်ပင်များနှင့် ငါးများကိုပင် ကြည်လင်ပြတ်သားစွာ မြင်နိုင်သည်။

ဦးပိန်တံတားတွင် ခြံစည်းရိုးမရှိသောကြောင့် တံတားပေါ်ရှိလူများနှင့် တံတားကို အဝေးမှကြည့်ရှုသူများ အချင်းချင်း အထင်းသားမြင်ရနိုင်သည်။ ပျန့်ဇေးလင်က ကဗျာထဲတွင် "မင်းက တံတားပေါ်မှာ ရှုခင်းကို မတ်တပ်ရပ် ကြည့်တယ်၊ ရှုခင်းကြည့်တဲ့လူတွေက အပေါ်ထပ်မှာ မင်းကို ကြည့်တယ်"ဟု ရေးဆွဲပြောဆိုခြင်း သကဲ့သို့ သွားလာသူတိုင်းသည် ဤရှုခင်း၏ အစိတ်အပိုင်း ဖြစ်သည်။

နှစ်ပေါင်း တစ်ရာကျော် သွားခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်း ကန်းရိုးတန်းနှစ်ဖက်ရှိ ရိုးရိုးတိုင်းရင်းသားများမှာ ဤတံတားကို မှီခိုပြီး နေထိုင်နေကြဆဲဖြစ်သည်။ တံတားပေါ်မှ သွားလာသူများ၊ ပန်းချီဆရာများ၊ ဈေးရောင်းသူများနှင့် တံတားအောက်မှ ပိုက်ဖြန့်သော ငါးဖမ်းသူများ၊ တက်ခတ်သော လှေသမားများ စလုံးသည် ဤကျွန်းသစ်တံတားကြီး၏ ကာကွယ်မှုကြောင့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်၏ ပုံပြင်များကို ထုတ်ယူဆင်ခြင်နေကြပြီး သမိုင်းရှေးဟောင်းသော ဦးပိန်တံတားသည်လည်း မြန်မာလူတစ်ခေတ်ခေတ်၏ ပုံပြင်များကို တိတ်တိတ်နေ ရေးမှတ်ခဲ့သည် ဖြစ်သည်။

乌本桥又被称为“爱情桥”，因其美好的寓意吸引了世界各国的游客。

位于缅甸曼德勒市的乌本桥是当地颇负盛名的旅游胜地。乌本桥一带本是低洼之地，雨季湖水上涨，湖滨成为泽国。为解决当地交通困难，1851年，缅甸敏东王特意下令修建此桥。为使桥梁不至腐朽，便用了珍贵的柚木来建造，从而具有了百年不朽的品质。

乌本桥长达1200米，其桥墩、桥梁、桥板皆为柚木。乌本桥以“之”字形跨越湖面，这样的设计可以减缓雨季时大水对桥的强力冲击。1086根实心柚木矗立在清澈的湖水中，湖水泛起的涟漪拉长了柚木的倒影，显得桥体分外修长。行走于桥上的人们摩肩接踵，脚步轻盈悠缓，透过脚下错落有致的柚木，可以清晰地看到湖水，甚至水中的水草和鱼儿。

乌本桥没有围栏，无论是桥上的人，还是远观桥的人，都可以彼此一览无余。正如卞之琳在诗中所言：你站在桥上看风景，看风景的人在楼上看你。每一个行人，都是这风景的一部分。

100多年悠悠地过去了，两岸的百姓仍然靠着这座桥生息。桥上的行人、画家、小贩，与桥下撒网的渔民、摇桨的船家，都在这座柚木大桥的守护下，演绎着自己的故事，而百年乌本桥，也默默地记录下了一代代缅甸人的故事。