(ေရာင္စံုတိမ္တံတား၊ လဲ့ေရႊရည္) ေတာရုိင္းပန္းသည္ ေႏြဦးရာသီႏွင့္ ခ်စ္ခင္ယုယမႈကုိ တစ္ႀကိမ္မွ မလုယူ၍ ေတာေတာင္ ထဲတြင္ တစ္ပင္တည္း ျငိမ္ျငိမ္သက္သက္ ပြင့္ဖူး လ်က္ရွိပါသည္၊ အပူအေအး မရွိၿပီး ကာလ မသိပါႏွင့္။ ငါတုိ႔သည္ လမ္းေလွ်ာက္ သုိ႔မဟုတ္ ကားေမာင္းခ်ိန္တြင္ တစ္ခါတစ္ေလ ရပ္စဲၿပီး ေလလာအရပ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာမူၿပီး ပ်ံသြားပ်ံလာသည့္ တိမ္မ်ားကုိ ၾကည့္ပါသည္၊ ထုိ႔ေနာက္၊ ဤနာမည္ မသိသည့္ ေတာရုိင္းပန္းမ်ားကုိ ၾကည့္ပါသည္။

ေတာေတာင္ထဲမွ လာသည့္ ေတာရုိင္းပန္းမ်ားသည္ ကုိယ္တုိင္ ေျပာျပျခင္း

ေကာင္းကင္ထဲက ၾကယ္မ်ားက စကားမေျပာဘူး၊ ေျမေပၚက မ်က္စိ ေပကလပ္ ေပကလပ္လုပ္ပါတယ္။ ငါက မ်က္စိမွိတ္တုတ္တဲ့ ပန္း ျဖစ္ပါတယ္။

မုိးေရလာရင္ ငါက ေတာင္ေစာင္းမွ ျမစ္ခ်ဳိင့္ဝွမ္း၊ ေခ်ာင္းေရ အနားကုိ ေျပးသြားတယ္၊ တစ္ခါတစ္ေလ သစ္ပင္ႀကီးနဲ႔ အတူတူ ႀကီးျပင္း လာပါတယ္။

ငါ႔ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမ အရမ္း မ်ားတယ္၊ ပင္ရင္ နာမည္မေခၚႏုိင္တဲ့ ပန္းလဲ မ်ားမ်ားရွိပါတယ္။ မင္းက ငါ႔အတြက္ အမည္တစ္ခုေပးရင္ ငါ႔ ေတာရုိင္းပန္း ေခၚပါ။

ထြန္းလင္းေတာက္ပတဲ့ ရႊင္ျပံဳမႈ ရွိတယ္၊ တစ္ခါမွ မဝမ္းနည္းပါဘူး။ ငါက ၾကံ့ခုိင္ၿပီး ခံႏုိင္ရည္ရွိတဲ့ ခံယူခ်က္ ရွိတယ္၊ မုိးေလ ဘာလဲ မသိပါဘူး။

သာမန္အခ်ိန္၊ မင္းက ေခါင္းငံု႔ရင္ ငါကုိ ျမင္ရႏုိင္ပါတယ္။ ထုိအခါ မင္းကုိ ငါကလဲ ျမင္ရတာေပါ႔။

昆明信息港讯 野花从来不和春天争宠,独自在山野间静静地开着,没有寒暑,不知年月。我们走路,或者开着车的时候,偶尔也会停下来,迎着风,看着飞来飞去的云朵,然后看看这些不起眼、不知名的野花。

来自山间野花的自述:

天上的星星不说话,地上的眼睛眨啊眨。我就是眨眼睛的花儿。

雨水一来,我会从山坡一直奔跑到河谷、溪水边,有时还会和大树一起成长。

我的兄弟姐妹很多,甚至很多叫不上名字。如果你一定要给我起个名字,就叫我野花吧。

我有灿烂的笑容,从不会悲伤;我有坚韧的信念,从不知道风雨为何物。

很多时候,你一低头就可以看到我。自然,那个时候,我也看到了你。(指导专家:张嵘梅 记者杨雁 图片小蜜蜂、张静怡、罗磊)