ဝမ္ခ်င္းရွာႏွင့္ မိမိ၏ ျမန္မာ အကင္ဆိုင္

(ေရာင္စံုတိမ္တံတား၊ မုိးဦးသဇင္) ေန႔တုိင္း ညေန မုိးမေမွာင္မီ ဝမ္ခ်င္းရွာက အစားအစာမ်ားကုိ ျပင္ဆင္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဝမ္းခ်င္းရွာ၏ဆုိင္မွာ “ျမန္မာေလး” ဟုေခၚဆုိသည့္ အကင္ဆုိင္ျဖစ္သည္။ ဤဆုိင္သည္ ကူမင္းၿမိဳ႕ ေတာင္အာရွ ညေစ်းတြင္ တည္ရွိပါသည္။ ဆုိင္ က ၁၃ စတုရန္းမီတာသာရွိ သည္။

ယခင္ (၆) လတုန္းက အသက္ ၂၄ ႏွစ္ရွိ ဝမ္ခ်င္းရွာက ခ်စ္ေမတၱာအတြက္ ကူမင္းၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိၿပီး မိမိကုိယ္ကုိ၏ လုပ္ငန္းကုိ စတင္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။ ဝမ္ခ်င္းရွာက အကင္ဆုိင္၏ သူေဌးမ၊ စားေတာ္ခ်က္၊ ဝန္ထမ္းျဖစ္ပါသည္။

ဝမ္ခ်င္းရွာက မုန႔္ကုိ လုပ္ေနစဥ္

ဝမ္ခ်င္းရွာက ခင္ပြန္းေလာင္းႏွင့္ ကူမင္းၿမိဳ႕သုိ႔ ယႏွစ္ မတ္လတြင္ ေရာက္စဥ္ မည္သည့္ ဟင္းလ်ာမွ မခ်က္ တတ္ေသာ္လည္း ဟင္းခ်က္ျခင္းကုိ စိတ္ဝင္စားသျဖင့္ ဆုိင္ခန္းေလးကုိ ငွားရမ္းၿပီး ကူမင္းၿမိဳ႕ရွိ လုပ္ငန္းကုိ စတင္ တည္ေထာင္ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

အရပ္ ရွည္ရည္၊ အားကစားဝတ္စံု ဝတ္ၿပီး ခါးၾကာမွာ ပုိက္ဆံအိတ္ကုိ ဆြဲထားျခင္းေၾကာင့္ သူေဌးမအစစ္ တစ္ဦး ျဖစ္ပါသည္။

“ကူမင္းကုိ ေရာက္တုန္းက ကြၽန္မက ဆုိင္ဖြင့္ဘုိ႔ ဘာမွ မသိဘူ၊ ဘာမွ မလုပ္တတ္ဘူး။ ကြၽန္မက ကုိယ္ဟာကုိ စမ္းသပ္ပါတယ္။ ပစၥည္းမ်ားကုိ ေလွ်ာက္ဝယ္တယ္။ အကင္စက္ (၄) လံုးကုိ ဝယ္တယ္။ အခုမွ မသံုးေသးဘူး။” ဟု ဝမ္ခ်င္းရွာက ေျပာဆုိခဲ့ပါသည္။

လုပ္ငန္းတစ္ခုကုိ ေဆာင္ရြက္ရန္ အခက္အခဲမ်ားျပားပါသည္။ အထူးသျဖင့္ အကင္ဆုိင္ကုိ လုပ္ကုိင္ ေဆာင္ရြက္သည့္သူ အတြက္ ပုိမုိခက္ခဲပါသည္။ ညမွာ အလုပ္ လုပ္ျခင္း၊ ဟင္းလ်ာ အရသာ ေကာင္း သည့္ ဟင္းလ်ာမ်ားကုိ ခ်က္ျခင္းစသည္တုိ႔သည္ ဝမ္ခ်င္းရွာအတြက္ ပင္ပန္းပါသည္။ “သအားပင္ပန္းတယ္။ ကြၽန္မက ဆက္မလုပ္ရင္ ရင္းႏွီးတဲ့ေငြမ်ား အလကားဘဲ။” ၎က ေျပာသည္။

သုိ႔ေသာ္ ယခု ဤဆုိင္က ေဖာက္သည္မ်ားကုိ ဆြဲေဆာင္ပါသည္။ မၾကာေသးမီ သူက ဆုိင္းခန္းႀကီး တစ္ခန္းကုိ ငွာရမ္းၿပီး ေရႊ႕ေျပာင္းမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဝမ္ခ်င္းရွာက ေျပာသည္။ “အခု ကြၽန္မက အကုန္လံုး လုပ္တတ္ေပမဲ့ ကူမင္းၿမိဳ႕ မလာခင္ ကြၽန္မက ထမင္းနဲ႔ဟင္းကုိ လံုးဝ မခ်က္တတ္ဘူး။” ဟု ၎က ေျပာသည္။ ဤအကင္ဆုိင္ ဆက္လက္ ဖြင့္လွစ္ရန္ အတြက္ ေန႔တုိင္း ဝမ္းခ်င္းရွာက ဟင္းလ်ာမ်ား၏ အရသာကုိ ေလ့လာခဲ့ပါသည္။ အေခါက္ေခါက္ စမ္းသပ္ျခင္းအားျဖင့္ ဟင္းလ်ာ၏ အရသာသည္လည္း တျဖည္းျဖည္း ေကာင္းလာပါသည္။

ျမန္မာဟင္းရြက္ႏွင့္ငါးကင္ထုပ္

အကင္ဆုိင္ကုိ စတင္ ဖြင့္လွစ္ရာတြင္ ဝမ္ခ်င္းရွာက ျမန္မာဟင္းရြက္ႏွင့္ငါးကင္ထုပ္၊ ၾကက္ေျခေထာက္သုတ္ ႏွင့္ သေဘၤာသီးေထာင္းသာ ခ်က္တတ္ပါသည္။ ဟင္းရြက္ႏွင့္ ငါးကင္ထုပ္ကုိ ဤဆုိင္၏ အေကာင္းဆံုးေသာ ဟင္းလ်ာ တစ္မ်ိးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဤဟင္း၏ ခ်င္ဆငန္ျပာရည္ကုိ ဝမ္ခ်င္းရွာက အထူး ေလ့လာထုတ္လုပ္ပါ သည္။ “ျမန္မာလူမ်ဳိးက ငါးပိ အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ဟင္းခ်က္တဲ့အခါ ငါးပိထည့္ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကူမင္းလူက ငါးပိ အနံ႔ မခံႏုိင္ဘူး၊ မစားတတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ ကုိယ္ဟာကုိ ဖန္တီးတဲ့ ဟင္းက ကူမင္းလူႀကိဳက္တဲ့ အရသာနဲ႔ ကုိက္ညီပါတယ္။” ဟု ဝမ္ခ်င္းရွာက ေျပာဆုိခဲ့ပါသည္။

ဤအကင္ဆုိင္၏ အေရာင္းေကာင္းႏွင့္အမွ် ဝမ္ခ်င္းရွာက ေယာကၡမေလာင္းကုိ ေခၚလာပါသည္။ သူ႔ေယာကၡမ ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ပုိ႔ၿပီး ျမန္မာမုန႔္လုပ္သည့္နည္းလမ္းကုိ သင္ယူခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔အျပင္ တုိင္လူမ်ဳိးအစားအစာ ခ်က္သည့္ စာေတာ္ခ်က္တစ္ဦးကုိလည္း ခန႔္အပ္ခဲ့ပါသည္။

ကူမင္းၿမိဳ႕၌ လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ဝမ္ခ်င္းရွာက မိတ္ေဆြမ်ားမ်ားမရွိေၾကာင္း ႏွင့္ ကူမင္းၿမိဳ႕ မလည္ပတ္ေၾကာင္း ဝမ္းနည္းမိပါသည္။

“ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ကြၽန္မက သူငယ္ခ်င္း အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ” ၎က ေျပာသည္။ ဝမ္ခ်င္းရွာ က အကင္ဆုိင္ကုိ ဖြင့္လွစ္ေဆာင္ရြက္မွစ၍ သူက အလုပ္ အၿမဲလုပ္သည္။ အားလပ္ခ်ိန္ လည္းမရွိပါ။ ဤညေစ်း၏ ဆုိင္ပုိင္ရွင္ႏွင့္ ဝန္ထမ္းအခ်ဳိ႕ က သူ႔မိတ္ေဆြ ျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႔က ဝမ္ခ်င္းရွာကုိ “ေရွာင္ျမန္တီမ္” ဟု ေခၚဆုိၾကပါသည္။

“ညစာ စာတဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္မတုိ႔က ဒီညေစ်းကုိ ပတ္လည္တယ္။ သူတုိ႔က ဟင္းေကြၽးတည္။ ဆုိင္ တစ္ဆုိင္ၿပီး တစ္ဆုိင္ ဝင္ရင္ ကြၽန္တုိ႔က ပုိက္ဝၿပီ။ ညစာလည္း ခ်က္စရာမလုိဘူး။ ” ဝမ္းခ်င္းရွာက ရည္ၿပီး ေျပာျပပါသည္။ ဤညေစ်းမွာ ဆုိင္ တစ္ဆုိင္၏ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကုန္လွ်င္ အျခားကုိ ငွားရမ္းႏုိင္သည္။ ေစ်းသက္သာသည့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ငွားပါက ျပန္ေပးရန္ မလုိ႔ေၾကာင္း ၎က ဆက္ေျပားသည္။

ဝမ္းခ်င္းရွာ အတြက္ ဤညေစ်းမွာ မိသားစုႏွင့္တူ၍ ၎က ဝမ္းသာပါသည္။

ဝမ္းခ်င္းရွာ၏ဆုိင္ ေနာက္ဆံုး တစ္ႀကိမ္ စက္တင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ဖြင့္ထားပါသည္။ ဤညေစ်းရွိ လူမ်ားက သူ႔အတြက္ ႏႈတ္ဆက္ပြဲကုိ က်င္းပခဲ့ပါသည္။ အားလံုးက ဝမ္းနည္းပါသည္။ အားလံုးကုိ မေမ့ေၾကာင္း၊ သူက လုပ္ငန္း အသစ္ကုိ ကူမင္းၿမိဳ႕၌ ေဆာင္ရြက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။

ဆုိင္ အသစ္ကုိ ရရွိၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ မိမိကုိယ္ကုိလည္း ကူမင္းၿမိဳ႕၌ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း   ၎က ေျပာသည္။

王清霞和她的缅甸特色小吃店。

昆明信息港 记者袁思思 廖拓溪 夜幕降临，星光黯淡，霓虹灯不断闪烁着，昆明南亚夜市的一角，王清霞一天的工作刚刚开始。在一家名为“小缅甸”的小吃店门口，她一边张罗着各种烧烤、小吃食材，一边不停地吆喝着。饭点刚至，形形色色的食客们闻香而至，王清霞热情地打着招呼，脸上始终带着笑意。
王清霞是小吃店的老板、厨师，也是收银员和服务员。6个月前，这个今年刚刚24岁的缅甸姑娘为了爱情义无反顾来到昆明，却意外开启了自己事业的另一抹“春”。

王清霞在为客人做甩手粑粑。

跟随未婚夫来昆 初尝创业艰辛

在夜市林立的美食商铺中，王清霞的小吃店并不起眼。小店面积不大，只有13平米，却是王清霞在昆明圆自己创业梦想的起点。

今年3月，王清霞从缅甸小勐腊跟随未婚夫来到昆明，初来乍到，毫无烹饪基础的她，仅凭着满腔热情以及对烹饪的喜爱，便和同为90后的弟媳一起租下了这间小小的铺面，与昆明结缘的同时亦开始了自己的创业之旅。

高高的个子，梳着马尾，身穿运动衫，白色的牛仔裤，王清霞看起来瘦弱却干练，腰上系着的腰包更显得老板娘味儿十足。

由于未婚夫和小叔子都有自己的工作，开店的重担全落在王清霞和她弟媳的头上，大到搬柜子、桌子，小到洗刷锅碗瓢盆，都要由这两位90后女生来完成。

从未涉足过餐饮行业，王清霞感慨，刚开始的时候什么都不懂，“一切都只能摸着石头过河”，走过了不知多少弯路。开店前，毫无经验的她不知该准备些什么设备，基本上就是“乱买一气”，当时买的4个烤箱现在还堆在家里，一次都没用过。

创业的艰辛只有创业者本人才能够体会到，特别是做夜市小吃的人，黑白颠倒的工作和生活、菜品味道的把握度不准确、进货的渠道……这些困难几度让王清霞产生想要放弃的念头，但一想到投进去的钱就这样打水漂了，她又觉得十分不甘心，只能硬着头皮挺下去。

而现在，“小缅甸”的生意越来越好，培养了一大批老食客，王清霞还租下了一间更大的店面，不久就将搬去新店面。

“小缅甸”的招牌菜——菜包鱼。

从煮不熟一顿饭 到自创“菜包鱼”酱料

“别看我现在什么都懂，什么都会做，没来昆明开店之前，我是一个连饭都煮不熟的人。”为了撑起自己的小店，王清霞开业前每天泡在厨房研制菜品，失败了无数次，最后终于“能够下口了”。

开店之初，王清霞只做缅甸菜包鱼、舂鸡脚和舂木瓜，菜包鱼也成为小店的招牌主打菜之一，尤其是它的酱料。王清霞说，由于缅甸鱼虾丰富，因此当地人都特别喜欢用鱼虾酱来做调料，但鱼虾酱味腥，大多昆明人都直言难以接受。为了更好迎合昆明食客的口味，王清霞反复研究和改良，“拿着客人做实验”，终于调制出适合食客口味的酱料，曾经甚至还有大厨慕名而来求“配方”。

随着生意越来越好，王清霞后来把自己的准“公公”也拉进小店来一起经营，还请了一位傣族烧烤大厨帮忙做傣味烧烤。“我们的菜品，加上师傅的傣味烧烤才不会显得特别单一，至于我公公嘛，可是专门到缅甸学习甩手粑粑归来的高手。”
“小缅甸”是店名 也是外号

说到昆明，有两件事情让王清霞特别感到遗憾，一是没有交到很多朋友，二来就是没能好好地逛一逛昆明。

“在缅甸，我的朋友老多了”。由于未婚夫是东北人，王清霞也学会了一口流利的东北腔，生性活泼的她喜欢和人交流，说起趣事来手舞足蹈。但来到昆明后，王清霞把所有的时间都花在工作上，夜市里的店家们则成了她唯一的朋友。在夜市里，大家都亲切地称王清霞“小缅甸”，这样比较容易记住，叫起来也琅琅上口。

“一到晚饭时间，我和弟媳就在夜市里闲逛，每到一家就吃一点他们做的菜，逛完一圈下来，肚子饱了，晚饭也不用做了。”王清霞说，夜市里的店家们有个不成文的规定，只要那家的菜不够了，就去别家拿来用，如果是便宜的菜，第二天甚至不用还。
对王清霞而言，夜市就像一个大家庭，让身处异国他乡的她倍感温暖。

9月22日，是王清霞在南亚夜市的最后一次营业，夜市里的其它人为她举行了欢送仪式，大家都舍不得“小缅甸”离开。王清霞说，梦想启程的地方不会忘，她要从这里走出来，走向更大的舞台，在昆明开启自己更大更美好的一番事业。

王清霞说，新的店面已经谈妥，自己会一直在这条路上走下去。而昆明，是她的福地，亦是归属。